Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2935 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 15782 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : ... Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜMLER : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:1- Suça sürüklenen çocuklar ... ... ve ... ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.400 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince, suça sürüklenen çocuklar ... ... ve ... ... müdafiilerinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,2- Suça sürüklenen çocuklar ... ... ve ... ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçların suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak; 18 yaşından küçük suça sürüklenen ??ocuk hakkında düzenlenen, sosyal ve ekonomik durumunun uzmanınca tespitine yönelik 150 TL rapor ücretinin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye göre suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ... ve ... ... müdafiilerinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden ''150 TL PDR raporu ücretine'' ilişkin kısmın çıkartılarak yerine '' 150 TL uzman raporu ücreti'nin CMK'nın 324/4 maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine'' cümlesinin eklenmesi suretiyle,diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.