MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanığın haksız yere elinde bulundurduğu asıl anahtarla kilit açarak hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında, eyleminin 765 sayılı TCK'nın 493. maddesinin 2. fıkrasına uyduğu gözetilmeden aynı maddenin 1. fıkrasıyla uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Hükmedilen 2 ay 20 gün hapis cezasının 647 sayılı Kanun'un 4. maddesi uyarınca günlüğü en az 6,00 TL en fazla 9,00 TL arasında belirlenmesi gerekirken 12,00 TL olarak belirlendikten sonra Yargıtay bozma ilamı öncesi sanık hakkında 720,00 TL adli para cezasına hükmedildiği ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın saklı tutulması gerektiği gözetilmeden 960,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi, 2-Yargıtay bozma ilamı öncesi sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının 647 sayılı Kanun'un 6. maddesi gereği ertelenmesine karar verildiği ve 1412 say??lı CMUK'un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın saklı tutulması gerektiği gözetilmeden belirlenen adli para cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi, 3-Sanık hakkında lehe düzenleme içermesi nedeniyle 765 sayılı TCK hükümleri uygulanmasına ve 647 sayılı Kanun'un 6. maddesi gereği hükmedilen cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verildikten sonra bu kez 5237 sayılı TCK'nın 51. maddesi gereği cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verildiği belirtilerek karma uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında 647 sayılı Kanun'un 4. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkradan sonra gelmek üzere, “1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilip sonuç cezanın 720,00 TL adli para cezası olarak belirlenerek hükmedilen cezanın 647 sayılı Kanun'un 6. maddesi gereği ertelenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, yine hüküm fıkrasından “647 sayılı Kanun'un 6. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına cümlelerinin çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.