Tebliğname No : KYB - 2014/217985Hırsızlık suçundan sanık M.. A..’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b (4 defa), 143. (4 defa) maddeleri gereğince 4 kez 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Şanlıurfa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2008 tarihli ve 2007/281 esas, 2008/271 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 03/06/2014 tarih ve 2014/11262/38222 sayılı Kanun Yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/06/2014 tarih ve 2014/217985 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.MEZKUR İHBARNAMEDE; Dosya kapsamına göre; sanığın müştekilerden A.. D..’a ait Ş.. Mahallesi Güvercin Sokak No:.. sayılı ikametgaha girerek, müştekiler A.. D.., M.. D.., O.. D.. ve S.. D..’a ait cep telefonlarını ve 20 Türk Lirası parayı hırsızlamak biçimindeki eyleminin tek bir suç olduğunu gözetilmeden her bir müşteki için ayrı ayrı suç olarak kabul edilerek fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla,GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:1-Mağdur A.. D..’ın çatı katındaki uyumakta olduğu yatağının yanına bıraktığı cep telefonuna yönelik hırsızlık suçuyla ilgili olarak sanık M.. A.. hakkında kurulan (4) sayılı mahkumiyet hükmüne karşı yapılan kanun yararına bozma talebinin REDDİNE,2-Mağdurlar S.. D.., O.. D.. ve M.. D..ep telefonlarının ve bir miktar paranın yatak odasından çalınması eyleminde, sanığın bu suç eşyalarının ayrı mağdurlara ait olduklarını bilebilecek durumda olduğuna dair delil ortaya konulmadığı gözetilerek; kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay C. Başsavcılığının ihbar yazısı bu bakımdan yerinde görüldüğünden kabulü ile (2), (3) ve (5) sayılı mahkumiyet hükümlerinin CMK’nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden bu mağdurlara karşı işlenen suçla ilgili olarak sanık M.. A..’ya TCK’nun 142/ 1-b maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası tayinine, TCK’nun 143/1. maddesi uyarınca temel cezaya 1/4 oranında artırım uygulanarak sonuç cezanın 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesine, TCK’nun 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına, infazın buna göre yapılmasına,17.04.2008 tarihli hükümdeki diğer hususların aynen muhafazasına, 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.