Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 27267 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 36257 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dosya kapsamından, sanıklar ... ve ...'nın, müştekinin ikamet ettiği apartmana gelerek, zillere basıp, evleri kontrol ettikleri, müştekiye ait evden ses gelmemesi üzerine daire giriş kapısını tornavida ile açmaya çalıştıkları, müştekinin kapı dürbününden sanıkları görerek eşini aradığı, kısa bir süre sonra olay yerine gelen polis ekibi tarafından sanıkların yakalandıklarının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile sanıkların müştekinin ikamet ettiği apartman içine girmekle dahi konut dokunulmazlığını ihlal suçunun yasal unsurları itibariyle oluşup tamamlanacağı gözetilmeden, müştekinin ikameti içine girilmemesi gerekçe kılınarak sanıkların eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile sanıklar hakkında kurulan hükümde TCK nın 35. maddesi uygulanmak suretiyle ceza indirimine gidilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; bu madde ile uygulama yapıldığı esnada TCK nın 116/1 maddesi gereğince 6 ay olarak belirlenen temel cezadan ¼ oranında indirim yapılarak 4 ay 15 gün hapis cezası yerine 1 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmiş ise de aynı Yasanın 62. maddesi ile uygulama yapılırken sonuç cezanın 3 ay 22 gün olarak doğru belirlenmesi karşısında bu husus mahallinde düzeltilebilir maddi yazım hatası kabul edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Bu dava sebebiyle yapılan 13,50 TL davetiye giderinin 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK'nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin değerlendirilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...'nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ''bu dava sebebiyle yapılan 13,50 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK.nun 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.