Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23205 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1110 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 2 - 2012/275936MAHKEMESİ : Karşıyaka 3. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 12/07/2012NUMARASI : 2010/622 (E) ve 2012/716 (K)SUÇ : Hırsızlık Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanık A.. K.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;Adli sicil kaydının incelenmesinde sanığın ikinci kez mükerrir olduğu ve bu nedenle sanığa verilen cezanın da ikinci kez mükerrerlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır.Hükümde sanığın tekerrüre esas alınan ilamın karar numarasının 2006/420 yerine 2006/422 olarak yazılmışsa da ,mahallinde düzeltilebilmesi mümkün görülmüştür.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesine göre sanık hakkında hükmedilen hak yoksunlukları ile aynı maddenin 2 ve 3. fıkralarına uygun olarak bu hak yoksunluklarının uygulanma sürelerinin kararda gösterilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. K.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘ TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ’’ ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ‘‘TCK’nın 53/1.maddesinde belirtilen ve TCK’nın 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK’nın 53/3.maddesi gözetilerek TCK’nın 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II-Sanık H.. E.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanığın gerek soruşturma aşamasındaki beyanında ve gerekse de temyiz dilekçesinde şizofreni hastası olduğunu iddia ederek buna ilişkin birtakım rapor suretleri sunduğu anlaşılmakla, sanığın TCK’nın 32. maddesi gereğince akıl hastalığı nedeniyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığının adli tıp kurumu ya da sağlık kurulu raporu ile saptanarak , sonucuna göre hukuki durumunun taktir ve tayini gerektiği halde eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,2-Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/202 esas ve 2011/24 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin yargılama konusu suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrüre esas olamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydındaki İzmir 27. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24.01.2007 tarih ve 2006/248 esas, 2007/15 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,3-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesine göre sanık hakkında hükmedilen hak yoksunlukları ile aynı maddenin 2 ve 3. fıkralarına uygun olarak bu hak yoksunluklarının uygulanma sürelerinin kararda gösterilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık H.. E..’un temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,02/07/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.