Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23174 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9948 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme, hırsızlık malı almakHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:A-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,B-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; Suç tarihinde güneşin saat 20.36’da batıp 06.07’de doğduğu, müştekinin 23.07.2007 tarihinde saat 23.00’te uyuduğunu ve 24.07.2007 tarihinde sabah uyanınca eve hırsız girdiğini fark edince polise müracaat ettiğini söylemesi ve sanıkların eylem saati konusunda saat 04.00-05.00 arasında ya da sabaha karşı veyahut ta hava aydınlandığında şeklinde çelişkili açıklamalarda bulunduklarının anlaşılması karşısında; hırsızlığın gece vakti gerçekleştirildiğinin belli olmaması nedeniyle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince hırsızlık eyleminin gündüzleyin işlendiğinin kabulü gerekirken, 5237 sayılı TCK'nın 143 maddesi gereğince artırım yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanıklar hakkında “5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkarılması ve sonuç cezanın 4 yıl hapis olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, C-Sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;1-Y.C.G.K.'nın 16.04.2013 günlü, 2012/6-1307 esas ve 2013/151 sayılı kararı uyarınca iddianamedeki olayın anlatım biçimi ve uygulanması istenen yasa maddelerine göre; sanıklar hakkında, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan 5271 sayılı CMK'nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı gibi, iddianame de düzenlenmediğinin anlaşılması karşısında; hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemle sınırlı olduğu gözetilmeden dava konusu dışına çıkılarak 5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,2-Uygulamaya göre de; sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan adli para cezasına hükmedildiğinin anlaşılması karşısında; hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde öngörülen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.