Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 21545 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 35290 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Mükerrir olan sanık hakkında anılan yasanın 58/6. maddesine göre hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildikten sonra cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı bulunduğundan bozma nedeni yapılmamıştırDosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanık hakkında temel cezanın tayini sırasında, 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesi ile uygulama sırasında hükmedilen cezadan 1/4 oranında arttırım yapılırken 3 yıl 9 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 4 yıl hapis cezası tayini ve bu ceza üzerinden aynı yasanın 35 ve 62/1. maddelerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini, 2-5237 sayılı TCK'nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “4 yıl” ibaresinin çıkarılarak yerine “3 yıl 9 ay”; 35.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “3 yıl” ibaresinin çıkarılarak yerine “2 yıl 9 ay 22 gün”; 62/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden ise “2 yıl 6 ay ” ibaresinin çıkarılarak yerine “2 yıl 4 ay 3 gün” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, yine hüküm fıkrasından‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına ’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.