Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20939 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15976 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Çocuk MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermekHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:1-Sanık ... hakkındaki temyiz talebinin incelenmesinde; Sanık ... için mahkemenin talebi ile baroca Av. ...’in müdafii olarak görevlendirildiği, ancak Av. ...’ın sanık adına dosyaya vekaletname sunduğu ve 07.12.2010 tarihindeki ilk duruşmada sanığın savunmasına katıldığı, bu nedenle Av. ...’in görevinin sanığın vekaletname ile başka bir avukat görevlendirmesi ile sona erdiği için artık sanık hakkındaki hükmü temyize yetkisi olmadığı anlaşıldığından, sanık hakkındaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,2-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;5271 sayılı CMK'nın 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraz yasa yoluna tabi olduğunun anlaşılması nedeniyle aynı kanunun 264. maddesi uyarınca itiraz mahiyetinde kabul edilmesi gereken temyiz talebinin merciince değerlendirmek üzere, incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na İADESİNE,3-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar vermek suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 4-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanıklar hakkında TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca 2’şer yıl olarak belirlenen hapis cezasından 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında artırım yapılırken 2’şer yıl 4’er ay yerine 2’şer yıl 8’er ay olarak hesaplanması, akabinde TCK’nın 31/3. maddesi ile cezalardan 1/3 oranında indirim yapılırken 1’er yıl 6’şar ay 20’şer gün yerine 1’er yıl 9’ar ay 10’ar gün olarak hesaplanması, TCK’nın 62. maddesi uyarınca da belirlenen bu cezalardan 1/6 oranında indirim yapılırken netice cezaların 1’er yıl 3’er ay 16’şar gün yerine 1’er yıl 5’er ay 23’er gün hapis cezası olarak hesaplanması suretiyle sanıklar hakkında fazla cezaya hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından, kabul ve uygulamaya göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143/1, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca ayrı ayrı hükmolunan neticeten 1’er yıl 5’er ay 23’er gün hapis cezasının , neticeten 1’ er yıl 3’ er ay 16’ şar gün hapis cezasına indirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, bozmadan hükmü temyiz etmeyen sanık ...’nin de yararlandırılmasına, 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.