MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık ... müdafiinin, 28.3.2012 tarihli temyiz dilekçesi başlığına suç adı olarak yalnızca hırsızlık suçunu yazdığı ancak temyiz dilekçesi içeriğinden hırsızlık suçu yanında diğer suçlar yönünden verilen hükümleri de temyiz ettiği anlaşılmakla, her iki sanık hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde; I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesiyle değişik 1412 sayılı CMUK'un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanık ... müdafii ile sanık ...'in temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince tebliğnameye kısmen uygun olarak REDDİNE, II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde, Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafii ile sanık ...'in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, III-Sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince, Sanıklar hakkında atılı suçtan kurulan hükümde TCK nın 119/1-c maddesi uygulanmak suretiyle verilen cezada arttırım yoluna gidilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanıkların müştekiye ait konuta pencere camını zorlamak suretiyle girmeleri şeklinde gerçekleşen eylemleri sırasında, evde bulunan kişilere karşı cebir ve tehdit kullanmadıkları, eşyaya zarar verilmesi halinin ise cebir olarak değerlendirilmeyeceğinin anlaşılması karşısında, koşulları oluşmadığı halde sanıklar hakkında kurulan hükümde TCK nın 116/4 maddesi uygulanmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi, 2-5271 sayılı CMK'nın 231/6-c maddesinde öngörülen zararın maddi zarar niteliğinde olup manevi zararı kapsamadığı, bu itibarla maddi zarar doğurmayan ya da doğurma ihtimali bulunmayan suçlarda bu koşulun aranmasına gerek bulunmadığı, sanıkların suç tarihinde mahkumiyet hükmü niteliğini taşımayan bir adet hükmün açıklanamsının geri bırakılması kararlarının olduğu ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunda mahiyeti itibariyle tazmini gerektirir bir zarar da bulunmadığı gözetilmeden aynı yasanın 231/b bendinde yer alan ölçütün tartışılıp değerlendirilerek karar verilmesi yerine, zararın karşılanmaması gerekçe gösterilerek yetersiz gerekçe ile CMK'nın 231/5 maddesinin uygulanmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...'in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 03.06. 2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.