Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18933 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 32782 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 6 - 2013/400557MAHKEMESİ : Dikili Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/02/2013NUMARASI : 2011/159 (E) ve 2013/141 (K)Suç : Hırsızlık, kasten yaralamaMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanıklar K Z., F. Z. ve U.. Ç.. hakkında katılan sanıklar V.. A.., Ö. K. ve H.. K..'a yönelik kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan hükümlerin incelenmesinde;Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararların 5271 sayılı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,II-Katılan sanıklar V.. A.., Ö.K. ve H.. K.. hakkında sanık H. B.. karşı yaralama ve sanıklar H.B. ve I.. K.. hakkında, katılan sanıklar V.. A.., Ö. K ve H.. K..'a karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle verilen beraat kararlarının incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan sanıklar V.. A.., Ö. K. ve H.. K..'ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA, III-Katılan sanıklar V.. A.., Ö. K. ve H.. K.. hakkında hırsızlık ve sanıklar F. Z., I.. K.., A.. Ö.. ve U.. Ç..'e yönelik kasten yaralama eylemleri nedeniyle ve Sanık A.. Ö.. hakkında, katılan sanıklar V.. A.., Ö. K. ve H.. K..'a karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle verilen mahkumiyet kararlarının incelenmesinde; Sanık A.. Ö.. hakkında katılan sanıklar V.. A.. ve H.. K..'a karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmünde TCK'nın 29. maddesi uygulanırken hesap hatası yapılarak sonuç cezanın 9 ay 23 gün yerine 9 ay 22 gün olarak belirlenmesi karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar V.. A.., Ö. K. ve H.. K.. ve sanık A.. Ö..'in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,IV-Katılan sanıklar V.. A.., Ö. K. ve H.. K.. hakkında sanık K. Z. yönelik kasten yaralama eylemleri nedeniyle kurulan hükümlerin incelenmesinde;Sanık K. Z. duruşmada alınan beyanında katılan sanıkların kendisine yönelik herhengi bir eylemlerinin olmadığını beyan etmesi karşısında katılan sanıkların beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar V.. A.., Ö. K. ve H.. K..'ın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 01.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.