Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1866 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 12456 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Hırsızlık suçuna yönelik olarak; 5237 sayılı TCK'nın 36. maddesinde belirtildiği üzere “fail suçun icra hareketlerinden gönüllü vazgeçer veya kendi çabalarıyla suçun tamamlanmasını veya neticenin gerçekleşmesini önlerse teşebbüsten dolayı cezalandırılmaz”, somut olayda da apartman dairesinin zemin katında ikamet eden müştekinin yerden 70 cm yükseklikteki evinin balkonuna çıkan sanığın, balkon kapısının camını kırdığı sırada elinin kesilmesi üzerine yanlış yaptığını farkederek, pişman olup herhangi bir şey çalmadan olay yerinden ayrıldığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında, TCK'nın 36. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma şartlarının oluşup oluşmadığı tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,2-Mala zarar verme suçuna yönelik olarak; müştekinin zararının karşılanmasını istediği ve 35 TL olduğunu beyan ettiği, sanığın da zararı karşılamak istediğini beyan etmesine rağmen, zararın tazmini için sanığa makul bir süre tanınmadan yazılı şekilde karar verilmesi,3-Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 28.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.