Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 18522 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13407 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 2 - 2012/121644MAHKEMESİ : Tuzluca Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 09/12/2011NUMARASI : 2008/123 (E) ve 2011/268 (K)SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlalMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından ve sanık A.. K.. hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Sanıklara hırsızlık suçundan dolayı sonuç olarak 3 yıl 4 ay hapis cezası hükmedildiği halde bu suç sebebiyle haklarında TCK'nın 50. ve 51. maddeleri ile CMK'nın 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi yazılırken sanıklara 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedildiğinin yazılması mahallinde düzeltilmesi olanaklı maddi hata olarak kabul edilmiş, sanık A.. K..'ın silinme koşulu oluşmayan hükümlülüğünün bulunması karşısında tebliğnamede bu sanık yönünden CMK'nın 231. maddesinin uygulanma gerekçesinin yasal olmadığından bahisle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu bakımından, kişi sayısı dikkate alındığında, sanık A.. K.. hakkında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince temel cezada artırıma gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-Mahkumiyetin yasal sonucu olarak verilen hapis cezaları ertelenmeyen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki bütün hakları kullanmaktan yasaklanmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, cezaların ertelendiğinden bahsedilerek bir kısım hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi, 2-Yapılan yargılama giderlerinin, sanıkların payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. K.. ve E.. K.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından hüküm fıkrasından ‘’53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar;53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi ve yine hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin müteselsilen tahsiline ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "yargılama giderlerinin sanıkların paylarına düşen oranda ayrı ayrı alınmasına" sözcüklerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II-Sanık E.. K.. hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Suç tarihinde sanığa ait adli sicil kaydında bulunan hükümlülüğün hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olmayacağı gözetildiğinde, yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2-Kişi sayısı dikkate alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince temel cezada artırıma gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,3-Mahkumiyetin yasal sonucu olarak verilen hapis cezaları ertelenmeyen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki bütün hakları kullanmaktan yasaklanmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, cezaların ertelendiğinden bahsedilerek bir kısım hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi, 4-Yapılan yargılama giderlerinin, sanıkların payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. K.. müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 22/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.