Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 143/1, 116/2 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar anılan Kanun’un 53/1-a-b-d-e maddesindeki haklardan, koşullu salıverilinceye kadar ise aynı Kanun’un 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına dair Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2013 tarihli ve 2012/356 esas, 2013/124 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı'nın 17.11.2016 gün ve 94660652-105-13-11947-2016-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 05.12.2016 gün ve 2016/392616 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,MEZKUR İHBARNAMEDE;Dosya kapsamına göre:1- Sanığın üzerine atılı mala zarar vermek suçunda uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun'un 151/1. maddesi yerine anılan Kanun'un 116/2. maddesi olarak gösterilmesinde,2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun'un 142/1-b maddesi gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmasına rağmen sanığa ek savunma hakkı verilmeden anılan Kanun’un 143/1. maddesi uygulanmak suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesine aykırı davranılmasında,3- 5237 sayılı Kanun’un 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:1- (2) nolu kanun yararına bozma talebine yönelik yapılan incelemede; Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan düzenlenen iddianamede eylemini gece vakti gerçekleştirmesi sebebiyle TCK'nın 143. maddesinin de uygulanmasının istendiğinin belirlenmesi nedeniyle Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2013 tarihli ve 2012/356 esas,2013/124 karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin bu sebepten REDDİNE, 2- (1) ve (3) nolu kanun yararına bozma taleplerine yönelik yapılan incelemede; Sanık ... hakkında mala zarar verme suçunda hüküm kurulurken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesi yerine anılan Kanun'un 116/2. maddesi olarak gösterilmesi ile Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 Sayılı TCK 53.madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına”hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş oldukları suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazları tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması nedenleri ile kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmüş olduğundan KABULÜ ile Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2013 tarihli ve 2012/356 esas, 2013/124 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümde ''116/2'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''151/1.'' ibaresinin eklenmesi, yine hüküm fıkrasından “TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin” çıkartılarak, yerlerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanık ...'nın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin EKLENMESİNE, hükümlerin diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 23/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.