MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Karşılıksız yararlanma ve mühür bozmaHÜKÜM : BeraatMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca iade kararı sadece elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümle ilgili olup, mühür bozma suçundan kurulan ilk hüküm ve bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olduğundan, iade kararından sonra mühür bozma suçu yönünden kurulan 10.01.2013 tarihli 2012/323 Esas ve 2013/58 Karar sayılı ikinci karar yok hükmünde olup katılan vekilinin, mühür bozma suçundan 17.04.2009 tarihli 2008/328 Esas ve 2009/217 Karar sayılı hükme yönelik 29.06.2009 tarihli temyiz talebi ve karşılıksız yararlanma suçundan 10.01.2013 tarihli 2012/323 Esas ve 2013/58 Karar sayılı Mahkemenin hükmüne yönelik 08.03.2013 tarihli temyiz talebinin yapılan incelemesinde,I-Sanık hakkında Mühür Bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,II-Sanık hakkında Karşılıksız Yararlanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,1-Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,2-6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5237 sayılı CMK'nın 234/4-a maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen ve kendisini avukat ile temsil ettiren sanık lehine vekalet ücreti ödenmesine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından vekalet ücretine ilişkin bölümün çıkartılarak 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 08.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.