Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16737 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 30934 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Çocuk MahkemesiSUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, hırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Müştekinin, suça sürüklenen çocukları kovalarken ara sokaklara kaçmaları üzerine çocukları yakalayamadığı, çocukların eşkal bilgileri üzerine emniyet görevlilerince yakalandığı, suç konusu ayakkabının ise yine emniyet görevlilerince bir başka binanın bahçesinde bulunduğu, müştekinin beyanına göre ayakkabının değerinin 160,00 TL olduğu anlaşılmakla; tebliğnamedeki suça sürüklenen çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145. ve 35. maddelerinin uygulanması gerektiğine ilişkin bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.Suça sürüklenen çocuk ...'in "hafif düzeyde mental retardasyon" olduğuna ilişkin raporun 21.01.2011 tarihli olduğu, somut olayda suç tarihinin 19.03.2013 tarihi olduğu ve suça sürüklenen çocuk ...'in hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunlmazlığını ihlal suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmiş olduğunu bildirir raporun ise 20.03.2013 tarihli olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki 2 numaralı bozma isteyen görüşe de iştirak edilmemiştir.I-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA,II-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Adli Tıp Kurumu raporu için harcaması zorunlu kamu masrafı niteliğinde bulunması nedeniyle ödenen 75,00 TL'nin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yüklenemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yargılama giderleri ile ilgili bölümde yer alan '' Adli Tıp gideri 75,00 TL, davetiye gideri 28,00 TL olmak üzere toplam 131,00 TL yargılama giderinin suça sürüklenen çocuk ...'den tahsiline'' ibaresinin çıkarılarak, yerine "davetiye gideri 28,00 TL yargılama giderinin suça sürüklenen çocuk ...'den tahsiline” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.