Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16348 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 29565 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Hükmolunan cezanın miktar ve türü, 31.03.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun maddeleriyle değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Suç tarihinde müştekilere ait araçları çalan sanık hakkında TCK'nın 61. maddesi gereğince temel cezanın alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından, TCK'nın 142/1-b maddesi yerine aynı kanunun 142/1-e maddesinin uygulanması sonuç ceza değişmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Suçların gece sayılan zaman diliminde işlendiğine dair delil mevcut olmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK'nın 143. maddesinin uygulanması,2-Mahkemece 5271 sayılı Yasa'nın 150/2-3. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa insan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,3-6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile, 5271 sayılı 5271 sayılı CMK'nun 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen Ek cümle uyarınca. Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106 ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekeceğinden ve kanunen bu tutar 20 TL olduğundan, bu tutarın altındaki yargılama giderinin sanığa yüklenemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve müdahil ...'ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK'nın 143. maddelerinin uygulanmasına ve yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘ Sanığın TCK'nın 142/1-e,62 maddeleri gereğince 2 kez 1 yıl 8 ay 142/1-b,62 maddeleri gereğince 1 kez 1 yıl 8 ay ve 142/1-e, 35, 62 maddeleri gereğince 1 kez 5 ay hapis cezalarıyla cezalandırılmasına infazın bu miktar ceza üzerinden yapılmasına ve yargılama giderlerinin hazine üzerine bırakılmasına ’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.