Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16014 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17896 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesinde;Sanık ...’ın diğer sanık ... ile beraber suç tarihinde belirlenemeyen vakitte müştekinin inşaatında kullandığı elektrik kabloları ile hilti, kaynak makinası ve canavar taşını çaldığının anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı biçimde hüküm kurulması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle,eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,II-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesine gelince;Sanık ...’ın diğer sanık ... ile beraber suç tarihinde belirlenemeyen vakitte müştekinin inşaatında kullandığı elektrik kabloları ile hilti, kaynak makinası ve canavar taşını çaldığının anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı biçimde hüküm kurulması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.06.2009 tarih ve 2008/617 Esas, 2009/529 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 62,52/2. maddeleri gereği verilen 2000 TL adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’un 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,2-Denetim süresinin belirlenmesinin infaza yönelik bir işlem olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrer olduğu kabul edilen sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi yerine, 5275 sayılı Kanunun 108/4. maddesine dayanılarak denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasındaki ‘‘58. maddenin uygulanmasına’’ ve “denetimli serbestlik süresine” ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.