MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-Sanıklar ...,..... ve ... yönünden; 5237 Sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanıkların “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, 2-Sanık ... yönünden; 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan adli sicil kaydında bulunan mahkumiyet hükümlerinden Kayseri 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/11/2008 tarihinde yerine getirildiği bildirilen 2001/1178 esas, 2002/477 Karar sayılı 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği halde, temyiz incelemesi üzerine Yargıtay 6. C.D.nin 23/05/2011 gün 2010/20098 E, 2011/7072 K sayılı ilamı ile bozulup, zamanaşımının dolması sebebiyle davanın düşürülmesine karar verilen Diyarbakır 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/57 - 2008/163 karar sayılı dosyasındaki hükmün tekerrüre esas alınması,3-Sanık ... yönünden; Tekerrüre esas alınan Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 10/10/2008 yerine getirme tarihli 2005/1262-1566 sayılı ilamın infaz tarihinden itibaren üç yıllık sürenin geçmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, bunun yerine İzmir 2. Sulh Ceza mahkemesinin 16/02/2011 kesinleşme tarihli 2010/887-2011/66 sayılı ilamının esas alınması gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnamaye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar ..., .... ve ... hakkındaki hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine ''53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına'' cümlelerinin eklenmesi ve sanıklar ... ile .... hakkındaki hüküm fıkrasından 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine "sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca Kayseri 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/11/2008 tarihinde yerine getirildiği bildirilen 2001/1178 esas, 2002/477 Karar sayılı 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin hükümlülüğün mükerrirliğe esas alınmasına; cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, "sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca İzmir 2. Sulh Ceza mahkemesinin 16/02/2011 kesinleşme tarihli 2010/887-2011/66 sayılı ilamının mükerrirliğe esas alınmasına; cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.