Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15346 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 24670 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlaliHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin, 07.04.2014 tarih ve 2013/89 E - 2013/598 K. sayılı ek kararın 08.04.2014 tarihinde tebliği üzerine yasal süresi içinde temyiz isteminde bulunmadığının anlaşılması karşısında; mala zarar verme suçundan verilen hüküm inceleme dışı bırakılmıştır.Hırsızlık suçuna konu eşyanın değerinin fazla ve meydana gelen zararın ağır olduğu halde, 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından ve sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanması sırasında, en ağır cezayı içeren ilâm ( ... Asliye Ceza Mahkemesinin 30.12.2009 tarihinde kesinleşen 2007/404-2009/597 E-K. sayılı ilâmı) yerine, suç tarihinden sonra 14.11.2012’de kesinleştiğinden tekerrüre esas olmayan ...Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/67-2009/158 sayılı ilamının tekerrüre esas alındığı belirtilmiş ise de; 5275 sayılı kanunun 108/2 maddesinde belirtilen “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebilecek olması nedeniyle, bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin (a), (b), (d) ve (e) bentlerindeki diğer haklar ile 53/1 maddesinin (c) fıkrasındaki kendi altsoyu dışındakiler bakımından velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.