Tebliğname No : 13 - 2014/18529MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/04/2013NUMARASI : 2012/179 (E) ve 2013/352 (K)SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlaliMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanığın yokluğunda verilen 03.04.2013 tarihli kararın, savunması sırasında bildirdiği “S.. Mahallesi S.. Sokak No: .... G..” adresi yerine “S.. Mahallesi S.. Sokak No: .... G..” adresine tebliği üzerine adreste bulunmaması ve tebligat adresinin aynı zamanda merniste kayıtlı adres olması nedeniyle Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmiş ise de, dosya içinde bulunan nüfus kayıt örneğinde sanığın merniste kayıtlı bir adresinin bulunmaması ve savunma sırasında bildirilen adrese gerekçeli karar tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında; 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesi gereğince yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğundan 21.05.2013 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, temyiz isteminin reddine ilişkin 23.09.2013 tarih ve 179-352 sayılı ek kararın kaldırılması suretiyle yapılan temyiz incelemesinde; A- İşyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar vermek suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;5237 sayılı TCK’nun 116/4 ve 119/1-c maddelerinin değerlendirilmesi için aynı eylem nedeniyle haklarında ayrı soruşturma yapılan suça sürüklenen çocuklar E.. Ö.. ve M.. A.. hakkındaki soruşturma ve açılmış ise dava dosyasının getirtilip incelenmeden, şartlarının mevcut olması halinde anılan maddelerle de uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden hüküm verilmesi; Eyüp 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/484-2006/114 sayılı ilamında 5237 sayılı TCK'nın 149/1-a-h, 35/2, 62 ve 58/6-7. maddeleri gereğince hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezası içeren ve ikinci kez mükerrir sayılması sonucunu doğuran ilamın yerine, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/3. maddesine aykırı olarak ikinci kez mükerrir olduğu belirtilmeden tekerrüre esas tüm hükümlülüklerin kararda gösterilmesi, aleyhe temyiz olmadığından; aynı Kanun’un 108/2. maddesindeki “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebilecek olması nedeniyle ve hükümlerde TCK'nın 53. maddesine yer verilmemiş ise de; Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan kısmi iptal kararı gözetilmek suretiyle TCK'nın 53. maddesinin, infaz aşamasında uygulanması mümkün görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık A.. A..’nın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, B- Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Sanığın yakalandıktan sonra müştekiye karşı hırsızlık fiilinin gerçekleştirdiğini açıkladıktan sonra, kolluk tarafından otoda yapılan aramada bulunup el konulan birkaç parça çalıntı giysinin dışında kalan çaldığı giysilerden bir kısmının bulunduğu yeri gösterip burada ele geçen 29 parça giysinin müştekiye iadesini sağlaması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 168/4. maddesi uyarınca müştekiden kısmi geri vermeye rızası bulunup bulunmadığı sorularak sonucuna göre sanık hakkında aynı Kanun’un 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,2- 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin değerlendirilmesi için aynı eylem nedeniyle haklarında ayrı soruşturma yapılan suça sürüklenen çocuklar E.. Ö.. ve M.. A.. hakkındaki soruşturma ve açılmış ise dava dosyasının getirtilip incelenmesi ve müştekiden işyerinden ayrıldığı saatin sorulup sonucuna göre, şartlarının mevcut olması halinde anılan maddelerle de uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,3- Birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/2 maddesi gereğince bunlardan en ağırının esas alınması gerektiğinin gözetilmeden, tekerrüre esas olan Eyüp 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/484-2006/114 sayılı ilamı ile birlikte, Eyüp 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/283-2003/147, Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/734-2006/1394 ve Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/113-574 sayılı hükümlülük kararlarının da tekerrüre esas alınması, 4- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca uygulama yapılmaması,Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. A..’nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 12.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.