Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14521 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 29632 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etmeHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:A-Sanık ... Hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Reşit olan sanık ...'nın yokluğunda verilen hükmün 20.03.2013 tarihinde aynı konutta ikamet ettiği annesi adına tebliğ edildiği, sanığın babasının kararı 22.03.2013 tarihinde temyiz ettiği ve sanığın halen askerde olduğunu bildirdiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca dosyanın iade edilerek sanığın tebligat tarihinde askerde olup olmadığı hususunun araştırılmasının istenildiği, yapılan yazışma sonrasında sanığın tebligat tarihi olan 20.03.2013 tarihinde askerde olduğunun anlaşılması üzerine mahkemece aynı adrese yeniden gerekçeli kararın tebliğe çıkarıldığı, 09.06.2014 tarihinde aynı adreste oturan yengesi ... adına tebliğin yapıldığı, sanığın kararı süresi içinde temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında sanık ...'nın reşit olduğu, babasının sanığın yasal temsilcisi olduğuna ilişkin dosyadan herhangi bir bilgi ve belge olmadığı, bu durumda sanığın babasının sanık hakkında verilen hükme karşı yasa yoluna başvurma hakkı bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca sanığın babası...'nın temyiz isteminin REDDİNE, B-Sanık ... Hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” süreceğinin belirtilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılmasıBozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ''53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına'' cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.