MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Katılana ait konuta girdiğini ve suça konu eşyayı çaldığını ikrar eden sanığın aynı olaydan dolayı ikinci kez mahkum olduğu yönündeki iddiasının temyiz dilekçesi ekinde sunulan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2013 gün, 2012/463 E-2013/216 K sayılı ilamı ile doğrulamış olması ve temyiz dilekçesi ekinde sunulan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2013 tarihli kararındaki suç tarihi ile incelemeye konu suç tarihinin ve adreslerin aynı olduğu gibi anılan hükümlülükteki müştekinin katılanın oğlu olması nedeniyle belirtilen tarihte katılan ile müştekinin aynı adreste oturma ihtimalinin mevcut olması karşısında; mükerrer mahkumiyete neden olunmaması için ... Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2013 gün, 2012/463 E-2013/216 K sayılı dosyasının aslı yada onaylı bir sureti getirtilerek incelendikten sonra her iki eylemin aynı olup olmadığı duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlendikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Kabule göre de;2-En ağır cezayı içeren tek hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken, üç ayrı hükümlülüğün tekerrüre esas alınması suretiyle infazda karışıklığa neden olunması, 3-TCK'nın 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, koşullu salıverme tarihinin sadece kendi altsoyları üzerindekiler bakımından uygulanması gerektiği dikkate alınmadan aynı maddenin ikinci ve üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 29.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.