Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1390 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 15456 - Esas Yıl 2015





Hırsızlık, dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda; sanığın hırsızlık ve sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesince verilen 15.07.2003 tarih 2001/343-2003/207 E-K. sayılı hükmün sanığın duruşmada bildirdiği adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebliğ edilip kesinleştirilmesinden sonra Mahkemenin yeni TCK yürürlüğe girdikten sonra yaptığı uyarlama yargılaması mahiyetindeki 16.11.2005 tarihli ek kararın da sanığın duruşmada bildirdiği aynı adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebliğ edilip kesinleştirilmesinden sonra sanığın 05.03.2014 tarihli eski hale getirme ve temyiz istemini içeren dilekçesiyle 15.07.2003 tarihli ilk hükmü temyiz ettiği, Mahkemenin 14.04.2014 tarihli ek kararla verdiği temyiz isteminin reddine dair ek kararı da sanığın temyiz etmesi üzerine Dairemizin 27.11.2014 tarih, 2014/34943-33653 E-K. sayılı kararıyla sanığın temyizinin uyarlama hükmüne yönelik olduğu kabul edilip mahkemece verilen temyizin reddine dair ek kararın onanmasına karar verildiği, sanığın daha sonra 29.01.2015 tarihli, 03.09.2015 tarihli dilekçeler yazarak gerek ilk hükmün verildiği 2003, gerekse uyarlama hükmünün verildiği 2005 yıllarında cezaevinde olduğuna dair deliller sunması üzerine, Dairemizin 27.11.2014 tarih, 2014/34943-33653 E-K. sayılı ilamına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2015 tarih, KD-2015/356002 sayılı yazısı ile, Dairemizin temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanmasına dair 27.11.2014 tarihli kararının kaldırılarak... Ağır Ceza Mahkemesinin usulsüz tebligat nedeniyle henüz kesinleşmemiş 15.07.2003 tarih, 2001/343-2003/207 E-K. sayılı hükme yönelik olarak temyiz incelemesi yapılması ile zamanaşımı süreleri dolduğundan bahisle açılmış kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerektiği yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü: TÜRK MİLLETİ ADINA Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2015 tarih, KD-2015/356002 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 27.11.2014 tarih, 2014/34943-33653 E-K. sayılı kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;Sanığın yokluğunda verilen 15.07.2003 tarih, 2001/243-2003/207 E-K. sayılı hükmün tebliği tarihinde sanığın ... Cezaevinde olup sanığa Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebliğinin anılan kanun maddesindeki usule aykırı olduğu anlaşılmakla, 15.07.2003 tarihli ilk hükmün kesinleşmediği, dolayısıyla sanığın 05/03/2014 tarihli temyiz isteminin öğrenme ile verilmiş, 15/07/2003 tarihli ilk hükme yönelik olduğu kabul edilerek usulsüz tebligat nedeniyle sanığın eski hale getirme talebinin kabulüyle 15/07/2003 tarihli ilk hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;Sanığa yüklenen hırsızlık ve sahtecilik suçlarının gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre; 765 sayılı TCK'nın 102/3-4. maddelerinde öngörülen 5 ve 10 yıllık asli zamanaşımı sürelerinin karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle itiraza uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 27.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.