MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Ormandan kum hırsızlığıHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:İhbar üzerine orman muhafaza memurları gittiklerinde, orman sınırları içersinde bulunan Alamersin mevkii 103 numaralı bölmeden daha önce de defalarca aynı yerden kum çalması nedeniyle orman muhafaza memurları tarafından tanındığı, aynı suç nedeniyle idarede 9-10 adet dosyası bulunan sanığın ormanlık alandan kum hırsızlığı yapıp aracı ile götürürken görüldüğü, ihtar yapılmasına rağmen sanığın araç ile kaçmaya başladığı sırada aracın kanala düşürdüğü ve o sırada sanığın kaçtığı, araçta yapılan kontrolde 5-6 metreküp sıfır orman kumu bulunduğu ve sanık hakkında ormanlık alandan kum çalmak suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/1.a maddesi uyarınca kamu davası açıldığı, mahkemece yapılan yargılama sonunda sanığın eyleminin TCK'nın 142/1.a maddesi kapsamında kaldığından bahisle mahkumiyet kararı verilmiş ise de; sanığın eyleminin 5995 sayılı Yasanın 6. maddesi ile 3213 sayılı Maden Kanununun 12. maddesinin değiştirilmeden önceki hâli ile 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 35 maddelerine uyan hırsızlığa teşebbüs suçunu oluşturduğu; 5995 sayılı Yasanın 6. maddesi ile yapılan değişiklik sonucunda, izinsiz olarak kum çıkarılması eyleminin 3213 sayılı Maden Kanunun 5995 sayılı Kanun ile değişik 12.maddesine göre idari para cezasına dönüştürüldüğü; 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 13/1. maddesine göre “Kabahate teşebbüs cezalandırılmaz” hükmü karşısında ve 3213 sayılı Maden Kanununda izinsiz kum çıkarılmasına teşebbüs eyleminin cezalandırılacağına dair hükmün de bulunmadığı anlaşılmakla,YCGK'nın Dairemizce de benimsenen 21.01.2014 günlü, 2012/1516 esas ve 2014/21 sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı CMK'nın 223/2-a ve 5236 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 27/7 maddeleri uyarınca sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan dava ile ilgili eylemi suç teşkil etmediğinden, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.