Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12780 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 24362 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık ...'e mahkeme gerekçeli kararının ... No.lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü'nde 27.05.2013 tarihinde tebliğ edildiği yine ek kararın aynı cezaevinde 29.11.2013 tarihinde tebliğ edildiği, 5271 sayılı CMK'nın 35/3. maddesi uyarınca 'İlgili taraf serbest olmayan bir kişi veya tutuklu ise tebliğ edilen karar, kendisine okunup anlatılır.' hükmü uyarınca sanığa yapılan gerekçeli karar ve ek karar tebliğlerinin usulsüz olduğu anlaşılmakla; sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilmekle tebliğnamede temyizin süresinden sonra yapıldığı gerekçesi ile temyiz talebinin reddini isteyen düşünce benimsenmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Müşteki ...'ın 11.09.2011 tarihli kolluk ve 24.11.2011 tarihli duruşma beyanında suça konu demirlerin çıkma ve eski olduğu, kullanılamaz vaziyette olduğu, yıl sonunda kayıt altına alınıp hurdaya çıkartıldığını ve bu malzemelerin açık arazide ve koruma altında olmadan bulunduğunu beyan etmiş olması yine yapılan keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporunda olay yerinin tamamen açık alan olması ve herkesin buraya rahatlıkla girip çıkabileceğinin belirtilmiş olması karşısında suça konu demirlerin hem açıkta bulunduğu hem de suç tarihinde kamu yararına veya hizmetine tahsis edilmemiş olduğu da anlaşılmakla sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi ile cezalandırılmaları yerine yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayini2- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” süreceğinin belirtilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması3- Sanık ... hakkında tayin olunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkında Kanunun 108. maddesinin 2. bendine göre, “tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresini eklenecek miktar tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz” düzenlemesi de gözetilerek TCK’ nın 58/6-7 maddesinin uygulama koşullarının değerlendirilmesi için en ağır cezayı gösteren ilamın karar yerinde gösterilmesi gerekirken infazda tereddüde neden olacak şekilde birden fazla ilamın gözetilmesi,4- Sanık ... hakkında verilen uzun süreli hapis cezası gereği sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca uygulama yapılması gerekirken hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ...'in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 08.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.