Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12414 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 23895 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:A- Sanıklar ..., ..., ... ve ... Hakkında Mala Zarar Verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Sanıklara yüklenen mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın, türü ve süresine göre 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e 67/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 09.03.2002 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, B- Sanıklar ..., ..., ... ve ... Hakkında Hırsızlık ve İşyeri Dokunulmazlığını ihlal Etme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesindeDosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; atılı suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinde 5237 sayılı TCK.'nın 53. maddesinin kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilmeden uygulanmaması Bozmayı gerektirmiş, sanıklar..., ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından “5237 sayılı ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.