Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11918 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 26617 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozmaHÜKÜM : Karşılıksız yararlanma suçundan düşme, mühür bozma suçundan mahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:1- Sanık hakkında mühür bozmak suçundan kurulan 22.04.2011 tarih 2010/247E – 2011/141K sayılı hükmün temyiz incelemesinde;Sanık hakkında açılan kamu davasında 22.04.2011 tarihinde mühür bozmak suçundan mahkumiyet kararı verildiği, kararın katılan vekili tarafından temyizi ile Yargıtay'a gönderilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nca sanık hakkında 6352 sayılı Kanun gereğince yeniden değerlendirilmek üzere dosyanın iade edildiği, iade edilen dosya üzerine mahkemenin 13.11.2012 tarihinde yeniden aynı suçtan karar verdiğinin anlaşılmakla, mühür bozma suçu yönünden kurulan 13.11.2012 tarih 2010/247E ve 2011/141K sayılı hüküm yok hükmünde kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 13.11.2012 tarih 2010/247E ve 2011/141K sayılı hükmün temyiz incelemesinde; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 25.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.