Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1156 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 18934 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm incelenerek, gereği düşünüldü:Hırsızlık suçundan sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20/03/2013 tarih 2010/358 esas 2013/156 sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine Yargıtay Yüksek 22. Ceza Dairesinin 15.06.2016 tarih ve 2015/14860-2016/10327 sayılı ilamı ile oybirliği ile onanması yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 29.11.2016 tarih ve 2016/322540 sayılı yazısı ile hükmün düzeltilerek onanması itirazı ile dosya gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:TÜRK MİLLETİ ADINAYargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 29.11.2016 tarih ve 2016/322540 sayılı itirazı yerinde görülmüş olduğundan Yargıtay Yüksek 22. Ceza Dairesinin 15.06.2016 tarih ve 2015/14860-2016/10327 sayılı kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;1-Yargıtay Yüksek 22. Ceza Dairesinin 15.06.2016 tarih ve 2015/14860-2016/10327 sayılı kararı sonrası 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,2- Kabule göre de, sanığın tekerrüre esas alınan sabıka kaydındaki İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/707 Esas- 2004/1100 Karar sayılı ilâmı ile sanığın hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK'nın 491/2, 522 ve 81/2-3 maddeleri gereğince 1 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, 765 Sayılı TCK'nın 81. maddesinde düzenlenen tekerrür hükmü ile 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükmü kapsamları ve sonuçları itibariyla farklılıklar içerip, 765 sayılı TCK'da tekerrür, cezada artırım öngörürken, 5237 sayılı TCK'daki düzenlemede, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi uyarınca cezanın infazı aşamasında koşulu salıverme süresinin belirlenmesi ile ilgili olduğu, 5237 sayılı TCK'da tekerrürün, infazla ilgili sonuç doğurduğundan, tekerrüre esas alınan mahkumiyet ilamında 765 sayılı TCK'nın 81. maddesinin uygulanmış olmasının, TCK'nın 58. maddesi uygulanırken ikinci kez mükerrirlik hükmünün uygulanmasını gerektirmeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ün temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.