MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozmaHÜKÜM : Karşılıksız yararlanma suçundan beraat, mühür bozma suçundan mahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca iade kararı sadece elektrik enerjisi hakkında hırsızlık (karşılıksız yararlanma) suçundan kurulan hükümle ilgili olup, mühür bozma suçundan kurulan önceki hüküm ve bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olup sanık ...' ın mühür bozma suçundan kurulan 15.06.2011 tarihli 2011/173 Esas ve 2011/319 Karar sayılı hükme yönelik temyiz talebi ile katılan vekilinin elektrik enerjisi hakkında hırsızlık (karşılıksız yararlanma) suçundan kurulan 04.12.2012 tarihli 2012/1410 Esas ve 2012/1388 Karar sayılı hükme yönelik temyiz taleplerinin yapılan incelemesinde;1-Sanık hakkında elektrik enerjisi hakkında hırsızlık (karşılıksız yararlanma) suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Sanık hakkında elektrik enerjisi hakkında hırsızlık (karşılıksız yararlanma) ve mühür bozma suçlarından kurulan 15.06.2011 tarihli 2011/173 Esas ve 2011/319 Karar sayılı ilk hükmün sadece sanık ... tarafından ve mühür bozma suçuna yönelik olarak temyiz edilmesi nedeniyle elektrik enerjisi hakkında hırsızlık (karşılıksız yararlanma) suçundan kurulan beraat hükmünün kesinleştiği gözetilmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca verdiği iade kararı üzerine yargılamaya devamla kurulan 07/02/2013 tarihli 2012/670 Esas ve 2013/47 Karar sayılı beraat kararının yok hükmünde olduğu anlaşılmakla katılan vekilinin hukuken geçersiz olan karara yönelik yaptığı 21.02.2013 tarihli temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,2-Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Tekerrüre esas alınan ... Sulh Ceza Mahkemesinin 20/12/2005 tarihli ilamı ile 1 yıl 3 ay hapis cezasının 647 sayılı yasanın 6. maddesi gereğince teciline karar verildiği ve fakat sanığın 765 sayılı TCK'nın 95/2 maddesinde öngörülen yasal süre içinde yeniden suç işlemediğinden esasen vaki olmamış sayılması gerekeceği anlaşılmakla sözkonusu ilamın suç tarihi itibariyle tekekrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...' ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.