Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10188 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 25251 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Müşteki ...’ya yönelik kurulan hükümde yasal şartları oluşmadığı halde etkin pişmanlığın gerçekleştiği kabul edilerek sanık hakkında TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması, müşteki ...’ya yönelik kurulan hükümde ise müştekinin gerçekleşen kısmi iade nedeniyle sanığın etkin pişmanlıktan faydalanmasına rıza gösterip göstermediği sorulmadan sanık hakkında TCK’nın 168/1’inci maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanık hakkında kurulan hükümlerde, tekerrüre esas alınan...Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.01.2010 gün ve 2008/493 esas, 2010/9 karar sayılı ilamında hükümlülüğün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ” ilişkin bölümlerin çıkarılarak, hüküm fıkrasına “ Sanık ...’un ... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.01.2010 gün ve 2008/493 esas, 2010/9 karar sayılı ilamında birden çok suçtan verilen hükümlülük kararı nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından; 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gereğince, anılan ilamda tehdit suçundan TCK’nın 106/2-a gereğince verilen 2 yıl hapis cezasının dikkate alınarak, hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.