Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 575 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 4216 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiTaraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili Avukat ... ile davalı ... vekili Avukat ...'nın gelmiş olmasıyla duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.KARARDavacı, davalılara 40.000 DM borç para verdiğini aralarında sözleşme düzenlendiğini, Almanya mahkemesinden almış olduğu kararın tanima ve tenfizi isteğinin reddedildiğini borcun kabul edildiğini ileri sürerek 40.000 DM'nin yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini istemiştir.Davalılar davanın reddini dilemiştir.Mahkemece, ispat edilmeyen davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, alacağına delil olarak 29.9.1998 tarihli borç sözleşmesi, Alman Mahkemesinin verdiği icra belgesi ve davalıların tenfiz davasındaki savunmalarına dayanmıştır. Sözleşme ve icra belgesinde boç miktarı açıkça yazıldığı gibi davalılardan ...'in tenfiz davasında verdiği cevap dilekçesinde borç kısmen ödenmiş olup, ödemeler kısım kısım yapılmaya devam etmektedir, şeklinde açıklaması bulunmaktadır. Bu davada da cevap dilekçesinde "cüz-i bir miktar ödemede bulunulmaktadır" açıklaması vardır. Bu durumda davacı alacağının sözleşme ve yargılamadaki beyanlar gözetilerek ispat edildiğinin kabulü gerekir. Mahkemece davalıların, borçtan sorumlu olmadıklarına ve borcun 2012/4216-2013/575ödendiğine ilişkin delilleri toplanarak sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, yanlış değerlendirme sonucu ispat yükü yer değiştirilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 990,00 TL duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin alınan 21,15 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.1.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.