Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5286 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 28253 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Alanya 4. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 01/03/2013NUMARASI : 2012/38-2013/95 Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.KARARDvacı, davalının O..Bankasına olan kredi borcunun vekaletsiz iş görme kapsamında kendisince ödendiğini, buna ilişkin dekont asıllarının elinde mevcut olduğunu ileri sürerek 5.700 TL asıl alacak ve işlemiş faizi toplamı 8.377,20 TL tutarındaki genel haciz yolu ile ilamsız takibe yönelik davalının itirazının iptali ile %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.Davalı, davacı ile başka sözleşmesel ilişkiler kapsamında davacının kendisine borcu olduğunu, taleplerin zamanaşımına uğradığını ayrıca davacının alacağı olduğu varsayılacaksa takas taleplerinin olduğunu il eri sürerek davanın reddini dilemiştir.Mahkemece davanın kısmen kabulüne, takibe yönelik itirazın 1.905 TL asıl alacak yönünden iptali ile takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.Uyuşmazlık, davacının elinde bulundurduğu 12 adet dekonta dayanarak davalı hakkında başlattığı icra takibine vaki itirazın iptali istemine yönelik olup davacı tarafından bu dekontlardaki ödemelerin davalının O..Bankasına olan borcunun tarafınca ödenmesine ilişkin olduğu ileri sürülmüş davalı ise davacı ile aralarında ki başka ilişkiler nedeniyle davacının kendisine borcu olduğunu, davacının alacaklı olduğu kabul edildiği takdirde takas taleplerinin var olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir. Mahkemece, icra takibine dayanak yapılan dekontların sadece 4 tanesinin davacı tarafından yatırıldığının görülmekte olduğu, diğerlerinin kimin tarafından yatırıldığının belli olmadığı, davacı tarafından bu 4 adet dekont dışındaki dekontların kendisi tarafından yatırıldığının ispat edilemediği belirtilip, davalının takas talebi de reddedilerek davanın kısmen kabulüne dair az yukarıda belirtilen hüküm kurulmuştur. 1-İcra takibine dayanak yapılan dava konusu dekontların davacının elinde bulunup bir kısmında yazılı meblağın da davacı tarafından yatırıldığının açıkça belirtilmiş olması ve davalının da savunması göz önüne alındığında davaya dayanak dekontların karşılığının davacı tarafından yatırıldığının kabulü gerekmektedir. Bu durumda davalının bu dekont karşılıklarını davacıya ödediği veya davacının başka şahıslara olan borcunun kendisi tarafından karşılandığı veyahut da davacıdan kendisinin başka alacağının bulunduğu şeklindeki savunmalarının davalı tarafından savunulmuş olması gerekmektedir. Bu yolda geçerli kanıt getirilmediği sürece davacının takibe vaki itirazın iptaline yönelik davasının kabulü gerekirken yanılgılı gerekçe ile kısmen kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.2-Bozma nedenine göre davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenle davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan 24.30 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.