Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4976 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29563 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Adana 1. Tüketici Mahkemesi TARİHİ : 05/07/2013 NUMARASI : 2012/1694-2013/574 Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü. KARAR Davacı, davalıdan daire satın aldığını, taraflar arasındaki sözleşme gereğince taksitlerde yapılacak artış oranına uyulmadığını ileri sürerek, fazla tahsilat miktarı olan 2.274 TL'nin tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. 1-Taraflar arasındaki 19.01.2006 tarihli sözleşmenin 2.2. maddesi gereğince; taksitlerdeki artış oranı, bir önceki altı aylık dönemdeki memur maaş artış oranı, TÜFE ve ÜFE oranlarını içeren endeksler arasından en düşük olanına göre artırılacaktır. Davalı TOKİ taksitlerdeki artış oranını hesaplarken, ek ödemelerde dahil olarak MMAO'nı nazara almakta ve bu durumda ÜFE oranı daha düşük olduğu için, ağırlıklı olarak ÜFE oranına göre artış oranını hesaplamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, MMAO'nın içinde bulunması gereken ek ödemeler düşülerek sonuca gidilmiş ve bu durumda MMAO'nın en düşük oran olduğu görülmüştür. Hesap da bu MMAO üzerinden yapılmıştır. Memur maaşları Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğünün yazısına göre; MMAO, Ocak-Haziran 2007 döneminde 4.8 oranında, Temmuz-Aralık 2008 döneminde ise % 4.50 oranında artırılmıştır. MMAO ek ödemelerle birlikte bir bütün olarak ele alınmalıdır. Bu durumda dönemine göre MMAO, TÜFE ya da ÜFE’nin artış oranına göre en düşük olanı esas alınarak hesaplama yapılmalıdır. Sonuç olarak davalı Toki'nin yaptığı hesap yönteminin doğru olduğu kabul edilerek, dosyadaki delillere göre konusunda uzman bilirkişi tarafından yeniden hesaplama yapılması ve sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davacının savunduğu hesaplama yöntemi uygulanarak davanın kabulü usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 24.30 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.