MAHKEMESİ :Tüketici MahkemesiTaraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.KARARDavacı, davalıdan sıfır km olarak satın aldığı aracın şase numarasının bulunmaması nedeniyle zorunlu araç muayenesini yapamadığını, durumu davalıya bildirmesine rağmen çözüm üretilmediğini ve aracın ayıplı olduğunu ileri sürerek; aracın fatura satış bedeli olan 25.370 TL ile 1.500 TL vergi bedelinin davalıdan faizi ile tahsiline ve ödediği bedel kadar maddi ve manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesin talep etmiştir.Davalı, davanın reddini delimiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, dava konusu ayıplı aracın davalıya iadesi ile aracın rayiç bedeli olan 17.000 TL'nin iade tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm,davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Dava konusu aracın üretim aşamasında araç sağ amortisörü üzerine işlenmesi gereken şasi numarasının bulunmaması nedeniyle davacının yasal araç muayenesini yaptıramadığı ve davacı tarafından bu eksikliğin düzeltilmesine ilişkin davalıya yapılan ihtara rağmen söz konusu imalattan kaynaklı ayıbın giderilmesine yönelik davalı tarafından herhangi bir girişimde bulunulmadığı anlaşılmaktadır. Araç bu haliyle mahkemeninde kabulünde olduğu üzere ayıplıdır ve davacı “0” km olarak aldığı araçta var olan ve kendisinin sebebiyet vermediği bu ayıba katlanmak durumunda değildir. 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 4. maddesinin birinci bendinde; “Ambalajında, etiketinde, tanıtma ve kullanma kılavuzunda ya da reklam ve ilanlarında yer alan veya satıcı tarafından bildirilen veya standardında veya teknik düzenlemesinde tespit edilen nitelik veya niteliği etkileyen niceliğine aykırı olan ya da tahsis veya kullanım amacı bakımından değerini veya tüketicinin ondan beklediği faydaları azaltan veya ortadan kaldıran maddi, hukuki veya ekonomik eksiklikler içeren mallar, ayıplı mal olarak kabul edilir.” denilerek ayıbın tanımı yapıldıktan sonra, aynı maddenin ikinci fıkrasında ise; “Tüketici, malın teslimi tarihinden itibaren otuz gün içerisinde ayıbı satıcıya bildirmekle yükümlüdür. Tüketici bu durumda, bedel iadesini de içeren sözleşmeden dönme, malın ayıpsız misliyle değiştirilmesi veya ayıp oranında bedel indirimi ya da ücretsiz onarım isteme haklarına sahiptir. Satıcı, tüketicinin tercih ettiği bu talebi yerine getirmekle yükümlüdür. Tüketici bu seçimlik haklarından biri ile birlikte ayıplı malın neden olduğu ölüm ve/veya yaralanmaya yol açan ve/veya kullanımdaki diğer mallarda zarara neden olan hallerde imalatçı-üreticiden tazminat isteme hakkına da sahiptir.” düzenlemesine yer verilerek, ürünün ayıplı çıkması halinde tüketicinin seçimlik hakları düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeyle tüketiciye ayıplı mal nedeniyle tanınan seçimlik haklarından biriside ayıplı malın iadesi ve ödenen bedelin tahsilidir. Tüketici, yasayla kendisine tanınan dört seçimlik hakkından birini tercih etmekte özgürdür. Davacı eldeki davada sözleşmeden dönerek ayıplı ürünün fatura satış bedeli olan 25.370 TL'nin tahsilini istemekte olup, dava konusu ürünün satış bedelinin davacının talebi doğrultusunda iadesine karar verilmesi gerekir. Mahkemece, yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda değerlendirme yapılarak sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde araç muayene tarihindeki rayiç değeri üzerinden hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalının tüm,davacının sair temyiz itirazlarının reddine,(2) nolu bentte açıklanan nedenle kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 870,92 TL kalan harcın davalıdan alınmasına, 07/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.