MAHKEMESİ : Osmaniye 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/03/2013NUMARASI : 2011/597-2013/140Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalılar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı Asil H.. D.. ve D..Tic. Ltd. Şti. Vekili avukat O.. Ö..geldiler. Karşı taraftan gelen olmadığından onun yokluğunda duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.KARARDavacı, 30.05.2011 tarihli taşınmaz satış sözleşmesi imzaladığını, kendisinin yaptığı zemin kat üstüne yapılacak dört kat inşaat hakkını davalılara sattığını, sözleşmeyle bahçenin kendisine bırakılmasının kararlaştırıldığını, yaptığı araştırma sonucu davalılar tarafından bahçenin otopark olarak projelendirildiğini, sözleşmeye aykırı olarak bahçenin kullanımının kendisine bırakılmadığını ve fiilen bahçeyi kullanamadığını ileri sürerek uğramış olduğu zararın tahsilini istemiştir. Davalılar, davaya dayanak sözleşmede ki imzanın davalı şirketi bağlamayacağını, H.. D..'ın şirketi temsile yetkili olmadığını, dava konusu yerin imar durumunun sözleşme öncesinde otopark olarak göründüğünü ve bu vasfın talep edilmesine rağmen değiştirilmediğini ve talebin haksız olduğunu savunarak davanın reddini dilemişlerdir. Mahkemece, davanın kabulü ile 113.531.00 TL'nin davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Davacı, sözleşmeyle maliki olduğu taşınmaz üzerinde kaim dükkanlar üzerine 4 kat inşaat yapma hakkını davalıya sattığını, sözleşmeyle 300 m2 bahçenin kendisine bırakıldığını, buna rağmen davalıların bahçeyi otopark olarak projelendirilerek sözleşmeye aykırı davrandığını ileri sürerek uğradığı zararın tahsili için eldeki davayı açmış olup davalılar, davanın haksız olduğunu savunmuşlardır. Mahkemece, bahçe olan 300 m2 yerin davacıya ait olduğu, bu yerin sözleşmeye ve rızasına aykırı olarak otopark vasfında projelendirildiği gerekçesiyle bahçenin tespit edilen değeri olan 113.531.00 TL'nin tahsiline karar verilmiştir. Taraflarca imzalanan sözleşmenin birinci maddesinde "R. H.. mahallesi Ş. E.. Ç.. sk.no:.. adresinde bulunan hali hazırda (360 m2 bodrum, 420 m2 zemin, 420 m2 çekme kat) M.. Ö.. tarafından bitirilmiştir. Üçüncü maddesinde " .. Mevcut binanın üzerine yapılacak 4 kat bina hakkımı 180.000.00 TL karşılığı Doğanbey İnşaat firmasına (bodrum+zemin+çekme kat+ Bahçe hariç) sattım, sekizinci maddesinde "kat irtifakı oluşturulduğunda, satışı yapılan her kat için ayrı ayrı olmak üzere, satış işleminde imzalanacak olan satış protokolünde 300 m2 bahçenin kullanım hakkının ve diğer hakların M.. Ö..'a ait olduğuna dair madde eklenecek, satışlar bu madde olmadan yapılmayacak, bu hususta sorumluluk tamamen Doğanbey İnşaat firmasına aittir. Her ne kadar söz konusu bahçe projede Otopark olarak gösterilmiş olsa da protokolün 8 maddesine uygun bir şekilde katların satışı yapılacaktır. Projede gösterilen otopark ve bu protokolde sözü geçen bahçe aynı yerler olup bu yerler M.. Ö..'a aittir." düzenlemesi mevcuttur. Davacı bu sözleşme gereğince taşınmazın tapusunu 16.08.2010 tarihinde davalı şirkete devir etmiştir. Sözleşmede bahçenin davacıya ait olduğu açıkça yazılı olup davalıların sözleşmeye aykırı davrandığı ve bahçe olarak anılan kısmı otopark olarak projelendirdiği sabittir. Davacının zeminde bulunan bodrum, zemin kat ve çekme kat olmak üzeri 1200m2 kapalı inşaata malik olduğu ve dava konusu taşınmaz üzerinde davalılar tarafından dört kat konut inşaatı yaptığı anlaşılmaktadır. Davalılar bahçeyi otopark olarak projelendirerek sözleşmeye aykırı davranmışsalar da mahkemece, taşınmaz üzerinde kat irtifakı kurulup kurulmadığı, davacının sahip olduğu kısımlara ilişkin olarak bu otoparka malik olup olmadığı ve kullanma hakkının olup olmadığı araştırılmamıştır. Hal böyle olunca; mahkemece, dava konusu taşınmaza ilişkin tapu kayıtları getirtilerek,davacının maliki olduğu kısımlara ilişkin arsa payı ve otoparkı kullanma hakkının kapsamı tespit edilip bunun değeri bilirkişiye hesaplattırılarak tespit edilecek bu bedelin bahçenin (otopark) tespit edilen toplam değerinden mahsup edilip kalan kısım için davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken bu yönler gözetilmeksizin yazılı şekilde eksik incelemeyle davanın kabulüne karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.SONUÇ: Yukarıda 1.bentte belirtilen nedenle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte belirtilen nedenle davalıların temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin alınan 1.938,85 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.