Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21866 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 34930 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.KARAR Davacı, davalı ile imzalanan devre tatil sözleşmesi gereğince, ... İlçesi, Çolaklı mevkiinde bulunan 911 ve 1139 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ....Tatil Sitesinde E bölgesinde bulunan ... kapı nolu evin6 ve 14 nolu döneminin ve 148 kapı nolu evin 7 ve 15 nolu döneminin devre tatil hakkına sahip olduğunu, davalının sözleşmenin 12. maddesine aykırı olarak, dönemlerini 3. kişilere kiraya vermeye engel oldukları gibi, kendisinin kiraya verip bedel ödemediğini, keyfi olarak yıllık aidatları fahiş belirleyerek 2005 ve 2006 yılı duyurularında belirlenen aidatların ödenmemesi durumunda kendisine ait kira bedellerinden kesinti yapılacağının bildirildiğini, bu şekilde 2005, 2006, 2007 ve 2008 yıllarında tesise alınmadığını, en son yaptığı 28.12.2005 tarihli duyurularla da çok düşük bedellerle devreleri geri alabileceğini bildirdiğini ileri sürerek, fazla hakları saklı kalarak, 2005, 2006, 2007 ve 2008 yıllarında tesisten yaralandırılmadığından her yıla tekabül eden 1.000'er TL'nin ve 2009 yılı da dahil olmak üzere bakiye yıllara tekabül eden sözleşmenin feshi ile, bu yıllara karşılık gelen bedellerin denkleştirici adalet ilkesi gereğince ulaştığı değer belirlenerek şimdilik 1.000 TL'nin yasal faizi ile ödetilmesini istemiş, ıslah ile talebini artırmıştır. Davalı, davacı devreciden talep edilen yenileme katkı bedellerinin hukuka uygun olduğunun yargı kararları ile kesinleştiğini, yine sözleşmenin 10. maddesine göre belirlenen devre servis bedellerinin de mevzuata uygun olduğunu, devrecilerin tatil haklarını kullanabilmeleri için yenileme katkı bedeli ve devre servis bedellerini ödemeleri gerektiğini, kullanımı kendilerine bırakılan devrecilerden devre servis bedeli alınmadığını ve kira bedellerinin ödendiğini, tatil haklarından yararlanmalarına engel olunmadığını, kaldı ki, sözleşmeyi feshetmek isteyen devrecilere devrelerinin satın alınabilceğinin bildirildiğini aksi halde davacı isteklerine göre fesih koşullarının oluşmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile tatil bedellerine ilişkin isteğin reddine, devre tatil sözleşmesinin feshine, sözleşme bedelinin denkleştirici adalete göre ulaştığı tazminattan 1.000 TL'nin dava, 49.521,20 TL'nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.1-Davacının E bölgesi 136 kapı nolu dönem için 15.1.1988 tarihinde imzaladığı devre tatil sözleşmesi ile sözleşme bedelinden 550.000 TL'nin peşin ve bakiyesi 4.950.000 TL'nin taksitle 148 kapı nolu dönem için 30.1.1998 tarihli sözleşme ile sözleşme bedelinden 650.000 TL peşin ve bakiyesi 5.850.000 TL'nin taksitle ödeneceğinin kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, sözleşmenin feshi ile dava tarihinden sözleşme sonuna kadar bakiye süreye karşılık gelen bedelin denkleştirici adalet ilkesine göre ulaştığı değer hesaplanırken tüfe, banka mevduat faizi, cumhuriyet altını, külçe altın, asgari ücret ve dolar bazında ortalamaları alınarak yazılı şekilde karar verildiği anlaşılmaktadır. Ancak, ekonomik etkenlerden tüfe artışlarının ve mevduat faiz artış oranlarının neye göre hesaplandığı mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporundan anlaşılamamaktadır. Öyle ki, tüfe/üfe artışlarının Türkiye İstatistik Kurumu verilerinden, mevduuat faiz oranlarının da Türkiye Merkez Bankası verilerinden yararlanılarak belirlenmesi gerekir. Yine ekonomik etkenlerin bozma ilamında da sınırlı tutulmadığı gözetildiğinde, tüfe ve üfe artış oranlarının, asgari ücretin yanında memur maaş artış oranlarının ve dolar yanında diğer döviz kurlarındaki artış oranlarının da hesaba katılması gerekir. Mahkemece bu yönlerde eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.2-Davacının sözleşme bedelini peşin ödemediği bakiye bedele ilişkin taksitlendirme yapıldığı anlaşılmaktadır. Ancak mahkemece, denkleştirici adalet ilkesine göre hesaplama yapılırken sözleşme bedelleri peşin ödenmiş gibi hesaplama yapılmıştır. Bu nedenle, her bir taksidin ödendiği tarihler dikkate alınarak alım gücü değerinin ne olabileceği konusunda yukarıda açıklanan ilke ve esaslar dahilinde inceleme yapılarak hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Mahkemenin bu yönleri göz ardı ederek yazılı şekilde karar verilmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. 3-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin "Seri davalarda ücret" başlıklı 22. maddesinde "(1) İhtiyari dava arkadaşlığının bir türü olan seri davalar ister ayrı dava konusu yapılsın ister bir davada birleştirilsin toplamda elli dosyaya kadar açılan seri davalarda her bir dosya için ayrı ayrı tam avukatlık ücretine, toplamda yüz dosyaya kadar açılan seri davalarda her bir dosya için ayrı ayrı tam ücretin % 80’i oranında avukatlık ücretine, toplamda ikiyüzelli dosyaya kadar açılan seri davalarda her bir dosya için ayrı ayrı tam ücretin % 60’ı oranında avukatlık ücretine, toplamda ikiyüzelliden fazla açılan seri davalarda her bir dosya için ayrı ayrı tam ücretin % 40’ı oranında avukatlık ücretine hükmedilir. Duruşmalı işlerde bu şekilde avukatlık ücretine hükmedilmesi için dosyaya ilişkin tüm duruşmaların aynı gün aynı mahkemede yapılması gerekir" düzenlemesi getirilmiştir. Davalı, bu şekilde 120'den fazla seri dava açıldığını bildirdiğine göre, mahkemece, davacı lehine vekalet ücretine hükmedilirken yukarıdaki yasal düzenleme hükümleri gözetilerek sonucuna uygun bir karar verilmelidir. Mahkemece, bu hususun değerlendirilmemesi de bozma nedenidir. 4-Bozma nedenine göre, davalının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan 1, 2 ve 3. bent gereğince temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, 4. bent gereğince davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan 863,00 TL harcın istek halinde iadesine, 24/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.