MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiTaraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.KARARDavacı, davalı ile 9.6.2002 tarihinden itibaren gayrı resmi birlikte yaşamaya başladıklarını, 6.9.2002 tarihli çeyiz senedi düzenlediklerini, 2010 yılında davalının kendisini babaevine gönderdiğini, iki çocukları olduğunu,davalının birliktelikleri süresince kendisini dövdüğünü, hakaretlerde bulunduğunu, babasına ait tarlada çalıştırdığını, ayrılırken çeyiz senedinde belirtilen eşyaları vermediğini, maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek, fazlası saklı kalmak üzere 10.000TL maddi, 40.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı, çeyiz senedine bir diyeceği olmadığını, eşyaların babasının evinde olduğunu, anlaşmazlık yaşadıkları için ayrıldıklarını savunarak davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davacının maddi tazminat talebinin reddine,manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davac??nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Davacı, 9.6.2002 tarihinden itibaren davalı ile gayrı resmi olarak birlikte yaşamaya başladıklarını, 6.9.2002 tarihli çeyiz senedi düzenlediklerini, davalının 2010 yılında kendisini babaevine gönderdiğini, giderken çeyiz senedinde belirtilen eşyaların kendisine verilmediğini ileri sürerek maddi tazminat talebinde bulunmuştur. Davalı, çeyiz senedine bir diyeceği olmadığını, eşyaların babasının evinde olduğunu belirtmiştir. Mahkemece davacının olay nedeniyle uğradığı zararı için yapmış olduğu masraflarına ilişkin herhangi bir belge veya fatura sunamadığı gibi başkaca delillerle de ispatlayamadığı ve dava 2012/20761 2013/1322konusu olay ile iddia edilen zarar arasında illiyet bağının da bulunmadığı gerekçesiyle davacının maddi tazminat talebinin tümden reddine karar verilmiştir. Taraflar arasında 6.9.2002 tarihli çeyiz senedi düzenlendiği dosya kapsamından anlaşılmakta olup esasen bu husus taraflar ve mahkemenin de kabulündedir. Davalı, çeyiz senedini kabul ederek eşyaların babasının evinde olduğunu belirtmiştir.Öyle olunca mahkemece davalının da kabul ettiği çeyiz senedi incelenip değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme ve eksik inceleme ile davacının çeyiz senedine ilişkin maddi tazminat talebinin de reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının ikinci bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,ikinci bent gereğince temyiz olunan hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.1.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.