Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9967 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5161 - Esas Yıl 2016





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : 1.695,07 TL maddi ve 6.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Davacı tarafça gözaltında kalınan süreye ilişkin olarak herhangi bir tazminat talebinde bulunulmadığı ve davacının tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında 70 gün süre ile tutuklu kaldığı, her ne kadar mahkemece hükmün gerekçesinde davacının 71 gün süre ile tutuklu kaldığı kabul edilmiş ise de, 22.02.2016 havale tarihli bilirkişi raporunda sonuç itibariyle dosya içeriği ile de uyumlu olarak 70 günlük süre için maddi zararın hesaplandığı, mahkemece de anılan bilirkişi raporunun hükme esas alındığı ve tayin olunan maddi tazminat miktarında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.