Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9937 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18902 - Esas Yıl 2013





Tebliğname no : 12 - 2012/282409Mahkemesi : Gelibolu Sulh Ceza MahkemesiTarihi : 14/09/2012Numarası : 2008/97 -2012/393Suç : Taksirle yaralama, suç üstlenmeSuç üstlenme suçundan sanık A.. G.. ile taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk M.. D..'ın beraatlerine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcıları tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Katılanın aşamalardaki samimi, ayrıntılı ve istikrarlı beyanlarında; “araçtan ara gazı sesi geldiği ve dönüp baktığında kendisine çarpan aracın içerisinde şoför koltuğunda sanık Muhammet'in olduğunu, aynı aracın 2-3 dakika sonra geri geri gelirken tekrar çarptığını ve aracı sanık Muhamet'in kullandığını, aracı kullananın A.. G.. olmadığını teşhis ettiğini” beyan ettiği, tanık C..B...'nin de yeminli beyanında; aracın şoför mahallinden inen kişinin sanık Muhammet olduğundan emin olduğu ve emniyette yapılan teşhis sırasında da sanık Muhammet'i teşhis etmesine rağmen sanık Ali'nin çelişkili beyanları ve pastanede çalışan tanıkların yanlı ifadelerine itibarla sanıkların üzerlerine atılı suçların subuta erdiği gözetilmeden ve atılı suçlardan mahkumiyetleri yerine olay ile örtüşmeyen gerekçe ile her iki sanığın beraatlerine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün belirtilen sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.