Mahkemesi : Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Tam kusurlu olarak mağdur ağır derecede yaralanmasına neden olan sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, TCK'nın 22/4 ve 61. maddeleri gereğince asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanık müdafiinin olay ile meydana gelen yaralama arasında illiyet bağının olmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak: Olayda katılan mağdurun hayati tehlike geçirecek ve hayat fonksiyonlarını 6. derecede etkileyen kemik kırığı meydana gelir biçimde yaralandığının anlaşılması karşısında, tayin edilen temel cezanın TCK'nın 89/2-b-e maddesi yerine aynı Kanunun 89/2-d-e maddesi ile artırılması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. bendinde yazılı "89/2-d" ibaresinin çıkartılarak yerlerine “89/2-b" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.