Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9737 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15241 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Taksirle öldürmeHüküm :TCK'nın 85/1, 62, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması.Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesi içeriğinden, hükmü sanık lehine temyiz ettiği anlaşılarak yapılan incelemede;Sanığın saat 14:00 sıralarında kamyoneti ile tek yönlü sokaktan tersten seyirle kavşağa gelip, karayoluna çıkmak istediğinde, karayolunun banket kısmından tersten seyreden ... idaresindeki bisiklete kavşak içinde çarpması sonucu yaralanmasına ve tedavi gördüğü hastanede 03/11/2008 tarihinde ölümüne neden olduğu olayda, tek yönlü sokaktan tersten seyrederek girdiği kavşakta, karayolunda ters yönden seyretmekle birlikte banketten ilerleyen ölenin bisikletine ilk geçiş hakkını vermeyen sanığın, ölene göre daha fazla kusurlu olacağının gözetilmeyerek, hükme esas alınan kaza tespit tutanağında bildirildiği üzere; eşit kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi, sanık hakkında asgari hadden ceza tayin edilmesi ve sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşulları oluştuğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, aynı nedenle tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının TCK’nın 53/1. maddesine ilişkin bendinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.