Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 9451 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 13089 - Esas Yıl 2015
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : CMK'nın 231/11. maddesine göre açıklanan;TCK'nın 179/3-2, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyetSanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;Denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 01/03/2011 tarih, 2010/189-2011/185 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu hüküm, CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmakla, hüküm incelendi;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Olay tarihinde, saat 18:30 sıralarında sanığın idaresindeki araçla seyrederken, ...'nin sürücüsü olduğu otomobilin, sanığın önünü kapatacak şekilde sola dönüş yapması neticesinde, sanığın otomobilin sol arka kısmına çarptığı olayda; saat 19.45 sırasında yapılan alkol kontrolünde 74 promil olarak tespit edilen alkol miktarının güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğinden söz edilemeyeceği, belirtilen alkol derecesinin güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğine dair bir bulgu ya da sanığın dışa yansıyan davranışları ile ilgili bir tespitin bulunmaması karşısında; trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun yasal unsurları oluşmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelere dayanılarak yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması, Kabule göre de; Sanık hakkında TCK'nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 08.l0.2015 tarihli, 2014/140- 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,2-CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında, hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi yerine, ilk hükümde sanık hakkında takdiri indirim maddesinin uygulanmadığı gözetilmeden, açıklanan hükümde sanık hakkında TCK'nın 62/1. maddesi uyarınca temel cezadan indirim yapılmasıKanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.