Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi Davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Davacı vekilinin dava dilekçesinde tarih belirtmeden faiz talep etmesi ve sözlü ya da yazılı ıslah beyanında da bulunulmaması karşısında, tayin olunan manevi tazminat miktarına dava tarihi olan ''03.01.2013'' tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken, ''03.01.2012'' tarihinden itibaren yasal faize hükmolunması, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. fıkrasındaki ''karar tarihi olan 03.01.2012'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''dava tarihi olan 03.01.2013'' ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.