Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 93 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 10603 - Esas Yıl 2016
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiKarar Tarihi : 28/05/2015 Özel hayatın gizliliğini ihlal etmek ve konut dokunulmazlığı suçlarından sanık ...'un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 134/1, 116/4, 62. maddeleri uyarınca her iki suçtan ayrı ayrı 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının aynı kanunun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Lüleburgaz 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 28/05/2015 tarihli ve 2015/257 esas, 2015/657 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.1- Sanığa isnat edilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 134. maddesi kapsamında kalan özel hayatın gizliliği suçunun aynı Kanun’un 139. maddesi uyarınca takibi şikâyete bağlı suçlardan olmasına nazaran, müştekiler ..., ... ile ...’ın 21/05/2015 tarihli celsede şikâyetlerinden vazgeçtikleri gözetilerek, sanık hakkındaki kamu davasının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi hükmünce düşürülmesine karar vermek gerekirken yazılı olduğu şekilde mahkûmiyet hükmü kurulmasında, 2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından bu yoksunluğun şartla tahliye tarihine kadar devamına karar verilmesinde,3- Sanığın atılı suçlardan savunması alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 11.02.2016 gün ve 94660652-105-39-55-2016-kyb sayılı ve 02.08.2016 gün ve 94660652-105-39-55-2016-kyb yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakı tevdi kılınmakla; Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamelerdeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/05/2015 tarihli ve 2015/257 esas, 2015/657 karar sayılı kararının CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.