Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Belediye otobüs şoförü olan sanığın, ışıklı kavşakta kırmızı ışıkta durduğu ve yeşil ışık yanınca harekete geçtiği sırada, sağ ön kapıdan otobüse binmek isteyen katılan müştekinin, kolluk ve mahkemede “otobüsün kapalı olan ön kapı camından şoföre binmek için rica ettiği , ancak şoförün duymadığı ve kapı açılmayınca kendisini geri attığı” şeklindeki ifadesi ve sanığın başka kişilerin uyarması üzerine yeni harekete geçtiği otobüsü durdurduğu şeklindeki ifadesi, olay yerinin özellikleri dikkate alındığında, mağdurun yaralanmasının kendi fiilinden kaynaklandığı bu olay nedeniyle sanığın taksirinin bulunmadığından sanığın beraati yerine, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen bilirkişi raporuna itibarla yazılı şekilde hüküm tesisi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.