Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin cezanın az olduğuna, sanık müdafiinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Sanığın idaresindeki işçi servis otobüsü ile gündüz vakti, tek yönlü, üç şeritli yolun sol şeridinde seyir halinde iken, sağ taraftan yola giren iki yayaya, çarpmadan önce 41 metre fren izi ile çarptığı, bir kişinin öldüğü, bir kişinin ise kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; alt düzeyde tali kusurlu olan sanık hakkında, sanığın aracına ait fren izi dikkate alındığında meskun mahalde hızlı olduğu bu itibarla meydana gelen zararın ağırlığı da dikkate alınarak, asgari hadden uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi , 2- Sanık hakkında tayin edilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında sanığın ekonomik ve diğer şahsî hâllerinin göz önünde bulundurulması gerektiği nazara alınmaksızın mesleği şoförlük olan, iki çocuklu ve 1700 TL aylık gelir beyan eden, dosya kapsamına göre de başkaca mal varlığı tespit edilemeyen sanık hakkında tayin edilen cezanın TCK'nın 52/2 maddesi gereğince adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında, asgari hadden uzaklaşılması doğru ise de; günlüğü 40 TL üzerinden paraya çevrilmesi suretiyle fazla ceza tayini, 2-Katılanlar kendilerini aynı vekil ile temsil ettirdikleri ve tek vekalet ücreti tayini gerektiği gözetilmeden katılanların lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmolunması, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.