Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle YaralamaHüküm : CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince beraat Tebliğname : OnamaTaksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılama sonunda failin suçu işlediğine dair delil elde edilmediği gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,ancak;Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da katılanın olayda tamamen kusurlu olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın kusursuz olduğu gerekçesiyle CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığından bahisle 5271 sayılı CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat hükmü kurulması, Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün gerekçesinden ve hüküm fıkrasından “sanığın cezalandırılmasına yetecek her türlü şüpheden uzak, somut, inandırıcı, kesin delil elde edilemediğinden sanığın müsnet suçtan CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince BERAATİNE” cümlesinin çıkartılarak, yerine “sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c maddesi uyarınca BERAATİNE” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.