Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : TCK'nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun'un 179/2, 62/1, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyetTrafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmedilen cezayı hak etmediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1- Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.06.2008 tarihli, 2008/137 esas, 2008/197 karar sayılı ilamı ile yağma suçundan hükümlü ve anılan ilamla ilgili olarak aynı mahkemenin 01.11.2013 tarihli, 2013/1018 değişik iş sayılı kararı ile 30.10.2013 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine karar verilen sanık hakkındaki koşullu salıverilme kararının geri alınmasına, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107/15-a maddesi gereğince hükmü veren ilk derece mahkemesi tarafından dosya üzerinden yapılacak inceleme neticesinde karar verilebileceği gözetilerek mahkemesine ihbarda bulunulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması, kanuna aykırı, 2- Sanık hakkında TCK'nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3 numaralı paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine, “3- Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan aynı Kanun'un 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hakları kullanmak yönünden ise, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı Kanun'un 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendindeki hak yoksunlukları açısından ise Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesine,” ibarelerinin eklenmesi, hükmün 6 numaralı paragrafındaki, “5271 Sayılı Kanunun 107/12 maddesi gereğince koşullu salıverilme kararının geri alınmasına mahkememizdeki yargılamaya konu suçun işlendiği 13/03/2014 tarihinden sonraki süresinin aynı kanunun 107/13-a maddesi gereğince aynen infaz edilmesine,” ibarelerinin, “karar kesinleştiğinde 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107/15-a maddesi uyarınca gereğinin takdir ve ifası için mahkemesine ihbarda bulunulmasına,” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.