Mahkemesi : Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan, sanığın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanığın idaresindeki araçla, gündüz vakti, meskun mahalde, bölünmüş tek yönlü yolun sol şeridinde seyir halinde iken, sanığın seyrine göre yolun sağından kaplamaya giren yayaya sol şeritte çarptığı, olay anını görüntüleyen CD izleme tutanağında, yayanın minibüsten indiği ve yola girdiği, yolu ortaladığı esnada, sol taraftan gelen kamyonu gördüğü, kamyonun solundan gelen sanığa ait otomobili fark ederek refüje doğru koşması neticesi meydana gelen olayda; TCK'nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre tali kusurlu olan sanığın, sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı, duruşmalara katılması nedeni ile cezasında TCK'nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, arıcılık yaptığı ve 2000-TL geliri olduğunu beyan eden sanık hakkında “sanığın tespit edilen kimliği, sosyal ve ekonomik durumu nazara alındığında, tedbir veya para cezasının caydırıcı olmayacağı” şeklindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçe ile TCK'nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.