Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : 1-Sanık ... hakkında;beraat 2- Sanık ... hakkında; TCK’nın 89/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanık ...'in beraatine, sanık ...'in mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle beraata ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesinde yer alan “Taksit süresi iki yılı geçemez ve taksit miktarı dörtten az olamaz” şeklindeki hükme rağmen, para cezasının birer ay ara ile 1 eşit taksitte tahsiline karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin 2. bendinin 4. paragrafındaki “1 eşit taksitte ödenmesine” ibaresinin mahkemenin takdirini en az taksit sayısını belirleme yönünde kullandığı hususu da nazara alınıp, “ 4 eşit taksitte ödenmesine” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.